Autorytet (z łaciny auctoritas – powaga moralna, znaczenie), prestiż osoby, grupy lub organizacji oparty na uznanych i cenionych w środowisku lub społeczeństwie wartościach: religii, prawie, nauce itp. Autorytet ma osoba, która dysponuje dużą wiedzą, ale też, w zależności od przyjętych społecznie wartości, dużą siłą lub bogactwem. Autorytet instytucji mierzony jest prawomocnością jej poleceń czy zarządzeń.
W polityce autorytet władzy może oznaczać np. akceptację jej decyzji i działań. W psychologii osoba, której jesteśmy skłonni ulegać, podporządkowywać się i wykonywać jej polecenia. W teorii socjologicznej jeden z typów idealnych legitymizacji władzy. Zinternalizowane przeświadczenie o świętości i nadrzędności przywódcy.
Wybraliśmy poniższe autorytety, ale są także inni, którzy zasługują na uwagę.
Jan Paweł II
Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach. Kiedy miał dziewięć lat zmarła jego matka, a trzy lata później zmarł jego starszy brat - Edmund lekarz, który zaraził się szkarlatyną od pacjenta. Został więc sam z ojcem, który zajął się jego wychowaniem. W 1930 r. Karol rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach, gdzie uczył się osiem lat. W 1938 roku zdał
egzamin z bardzo dobrymi wynikami i rozpoczął studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1958 r. został biskupem. W 1963 r. został metropolitą krakowskim, cztery lata później kardynałem. W październiku 1978 r., po śmierci papieża Jana Pawła I, wyjechał do Rzymu na jego pogrzeb i mające się odbyć konklawe.16 października 1978 r. wybrano papieża Polaka, a Karol przybrał imię Jan Paweł II. Był pierwszym papieżem Słowianinem i od ponad czterystu lat pierwszym, który nie był Włochem. Jego pontyfikat był jednym z najdłuższych w historii, a trwał 27 lat.
Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. 20 grudnia 1985 r. zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem tego międzynarodowego spotkania, organizowanego w różnych miejscach świata (odbyło się ono również w Polsce – Częstochowa, 1991).
Jan Paweł II cierpiał na chorobę Parkinsona. Przeszedł operację usunięcia guza nowotworowego na jelicie grubym. 2 kwietnia o godzinie 7:30 papież stracił przytomność. Około godziny 15.30 bardzo słabym głosem papież powiedział: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”. Zmarł tego samego dnia o godzinie 21:37.
Irena Sendlerowa
Irena Sendlerowa –(ur. w 1910, zm. 12 maja 2008) polska działaczka społeczna, która uratowała wraz ze swoimi współpracownikami około 2500 żydowskich dzieci w czasie likwidacji warszawskiego getta.
Elżbieta Ficowska, pedagog oraz autorka książek dla dzieci, uratowana przez Sendlerową, mówi o niej:
”Jej znaczenie dla kraju na pewno jest ogromne. Ale nie zawężajmy go tylko do Polski. W dzisiejszym świecie, w którym jest coraz mniej autorytetów i coraz częściej spadają one z cokołów, dobrze jest mieć możliwość odniesienia się do autorytetu prostego i nie zaprzeczalnego. Cieszę się, że ustanowiono nagrodę imienia Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata”, przyznawaną nauczycielom, którzy uczą i wychowują w duchu tolerancji i poszanowania dla innych, a tym samym inspirują uczniów do działań zgodnych z tymi zasadami”.
Warto przeczytać również książkę autorstwa Anny Mieszkowskiej pt. ”Dzieci Ireny Sendlerowej”. Biografia ta jest piękna i przejmująca. Książka szczegółowo pokazuje dzieła i czyny oraz ujawnia niezwykły format moralny Ireny Sendlerowej. Tylko wielka bohaterka mogła dokonać heroicznego czynu, jakim było uratowanie żydowskich dzieci.
Irena Sendlerowa stała się w ostatnich latach osobą znaną, o której opowiada się w artykułach, w audycjach radiowych oraz w filmach dokumentalnych. Już teraz jest dla nas autorytetem, symbolem heroizmu oraz poświęcenia, jak też symbolem przyjacielskich stosunków łączących społeczność polską ze społecznością żydowską.
Na podstawie książki powstał film pod tym samym tytułem, którego reżyserem jest John Kent Harrison. Film ukazuje wkład narodu polskiego w ratowanie Żydów. Pokazuje wątki współpracy Ireny z Radą Pomocy Żydom-Żegotą, jak i bliską relację z Kościołem. Dzięki działaniom Sendlerowej bezpiecznie wyprowadzono z getta dzieci, które zostały umieszczone w polskich rodzinach, sierocińcach i klasztorach. Prawdziwa tożsamość uratowanych dzieci była przez Irenę systematyczne zapisywana na maleńkich kartkach ukrytych w słoiku zakopywanym w ogrodzie. W 1943 r. bohaterka została aresztowana przez gestapo i skazana na śmierć, lecz dzięki okupowi zapłaconemu przez Żegotę została uratowana. Przeżyła wojnę i okupację oraz doczekała wolnej Polski, zmarła w wieku 98 lat.
Św. Ojciec Pio
W dwudziestowiecznych dziejach Kościoła było aż 321 stygmatyków, ale dopiero ten włoski kapucyn był pierwszym stygmatykiem - kapłanem. Nie tylko przecież dzięki stygmatom papież Jan Paweł II wyniósł go 16 czerwca 2002 roku na ołtarze. Ojciec Pio był człowiekiem nieustannego cierpienia, ale też nieustającej miłości. Był spowiednikiem, którego Bóg obdarzył łaską przenikania ludzkich sumień. Zrywał nici złych przyzwyczajeń, przenikał do najmroczniejszych głębin duszy. Miał dar uzdrawiania i przewidywania przyszłości. (Czy przepowiedział ją Karolowi Wojtyle? To tajemnica papieża…).
Więcej informacji o życiu Ojca Pio znajduje się w książce pt.”Święty Ojciec Pio” (Cyrenejczyk dla wszystkich) autor Alessandro da Ripabottoni.
„Książka ta przedstawia wydarzenia związane z osobą i pontyfikatem Jana Pawła II, których byłem uczestnikiem od października 1978 roku do końca lipca 2004. Większość moich wspomnień dotyczy dziennikarskich podróży z Janem Pawłem II na różne kontynenty (…). Ale wiele z opisywanych tu sytuacji jest związanych z innymi ważnymi w Kościele, które zapisywałem na gorąco w dzienniku”.
Mówi autor książki „Z papieżem po świecie” Marek Skwarnicki.
„Trzeba od każdego wymagać tego, co on może wykonać - podjął Król. - Autorytet polega przede wszystkim na rozsądku”. Antoine de Saint-Exupéry „ Mały Książę