W dniu 18.01.2011 roku w nasze szkole
przeprowadzono sondaż dotyczący lokalnych autorytetów. Badaniem objęto
uczniów z poszczególnych klas gimnazjum i liceum:
II a GM, III a GM, IILO , III b LO.
A oto wzór sondażu:
Uzyskano 58 ankiet, z czego 6 odrzucono z przyczyn formalnych. Młodzież nie zawsze potrafiła zdefiniować, czym jest autorytet. Czterech ankietowanych nie udzieliło odpowiedzi, a kilka osób udzieliło nieprecyzyjnych określeń: „to ktoś fajny”, „ktoś, kogo naśladujemy ze względu na wygląd, ubiór”, „to mój kolega”. Najczęściej padało stwierdzenie, że to „ktoś, kogo chcemy naśladować” (34 osoby– aż 61,5% pytanych), pojawiły się również następujące określenia: „osoba o cechach przywódczych”, „osoba poważana, powszechnie uważana za osobę dobrze postępującą”, „osoba godna zaufania, ciesząca się powszechnym szacunkiem”, „ osoba, która czegoś dokonała”, „osoba podziwiana”, „patriota, wnoszący dobre przykłady do społeczeństwa”, „osoba pełniąca odpowiedzialne funkcje”.
Dla młodzieży autorytetami są:
· nauczyciele - 3 odp.
· sportowcy - 2 odp.
· osoba niepełnosprawna - 1 odp.
· koleżanki i koledzy - 3 odp.
· członkowie rodziny - 6 odp.
· osoby ratujące innych - 1 odp.
· szkolny personel pomocniczy (osoby sprzątające, konserwator) - 1 odp.
Respondenci (12 osób– 23,1%) wskazywali powody, dla których wybrali określone osoby, jako autorytety. Są to:
· wykonywanie normalnych prac pomimo kalectwa
· poświęcanie życia
· wykonywanie niezbędnych, a niedocenianych prac
· inteligencja
· własne zdanie
· odpowiedzialność
· charakter.
Ankietowani stwierdzili, że autorytety są potrzebne, ponieważ:
· są wzorami do naśladowania ( 10 wskazań )
· można się z nimi zetknąć na co dzień
· dzięki nim może się coś zmienić
· uczą nas czegoś nowego
· niosą pomoc w trudnych sytuacjach
· są odpowiedzialni i przyjacielscy
·uczą wybierania celów w życiu.
GIMNAZJUM
LICEUM
„ [...] w tenże sposób preparuje się pomyłki historyczne, jeden mówi, że drugi powiedział, że trzeci usłyszał, i powołując się na trzy znakomite autorytety tego rodzaju, tworzy się historię [...]”.
José Saramago — „Historia oblężenia Lizbony